Η οδός Ευριπίδου στη Λαμία είναι μια ανηφόρα στην περιοχή της Ανθούπολης (παλιά λεγόταν Αραπόρεμα ή Σκατόρεμα, σήμερα «Ανθέων»), απέναντι από το στρατόπεδο της ΜΕΡΥΠ και κάτω από τον Άγιο Λουκά. Είναι ένας από τους πιο... ακριτικούς δρόμους στην δυτική πλευρά της πόλης. Με θέα τον Αη Λιά και το πευκόδασος του Αγίου Λουκά. Από εκεί και μετά... βουναλάκια.
Και λόγω ανηφοριάς, τα περισσότερα σπίτια, όπως αυτό στο οποίο πέρασα τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια ώσπου να καταταχθώ στον στρατό, είχαν τις αυλές τους δίπλα ακριβώς στο δρόμο, τουλάχιστον 2 μέτρα χαμηλότερα από αυτόν.
Τέτοια εποχή που η φύση οργίαζε και η σχολική χρονιά έφτανε προς το τέλος της, για εμάς τους πιτσιρικάδες άρχιζε η πιο ωραία εποχή του χρόνου: το καλοκαίρι!
Μια εποχή, που κατά την δεκαετία του ΄80, μπορούσαμε, όταν δεν παίζαμε μπάλλα από το πρωί ως το βράδυ, να πάμε για εξερεύνηση στο πευκόδασος, τους γύρω λόφους έως εκεί που πιάνει το μάτι, φτιάχνοντας πέτρινα καστράκια. Το μόνο που θυμάμαι ότι ανησυχούσε τη μάνα μου, ήταν μην έρθω πίσω σακατεμένος, πράγμα που συνέβαινε πολύ συχνά διότι οι πέτρες δεν αποτελούσαν μόνο τα «οικοδομικά» υλικά των κάστρων που φτιάχναμε αλλά και, ενίοτε, τα «πολεμοφόδια» για τον «πόλεμο» που παίζαμε οι παλιοπαρέες.
Δεν θυμάμαι ποτέ να μου έδωσε η μάνα μου άλλη συμβουλή, πλην του να γυρίσω πριν τα μεσάνυχτα στο σπίτι. Δεδομένης της
