Είμαι στην ευχάριστη θέση να προλογίζω και το νέο έργο τού ωραίου Έλληνα Νίκου Τζιόπα, με τίτλο "Φλόγα". Το δημιούργημά του είναι συλλογή ποιημάτων, εμπνευσμένων και αφιερωμένων στους Ήρωες τού 1821. Πλαισιώνεται από πρωτότυπες προσωπογραφίες τους, ζωγραφισμένες από την πολύ καλή ζωγράφο Ζωή Δ. Σύψα και συγχρόνως συνοδεύεται από δύο μελοποιημένα τραγούδια από τον ταλαντούχο μουσικό Νίκο Χατζηπαναγιωτίδη.
Ο εύστοχος τίτλος "Φλόγα" θεωρώ πως φανερώνει τα εσώψυχά τού Νίκου Τζιόπα: φλόγα για την πατρίδα, φλόγα για τη ζωή! Αλλά και το περιεχόμενο είναι όλο φλόγα, εμπνευσμένο από τους φλογερούς πατριώτες που οδήγησαν στην Εθνεγερσία τού 1821, αγωνίστηκαν μέσα στη φωτιά τού πολέμου για την επιτυχία της Επανάστασης και έφεραν το φως της εθνικής Παλιγγενεσίας. Οι Έλληνες νίκησαν τους Τούρκους κατακτητές και ελευθέρωσαν μέρος τής μητέρας πατρίδας, περνώντας κυριολεκτικά διά πυρός και σιδήρου μέσα από τις φλόγες τού πολέμου. Με πύρωμα καρδιάς, με τόλμη, γενναιότητα, αυτοθυσία, αυταπάρνηση, αφοβιά και παλληκαριά, αψήφησαν τον θάνατο ερωτοτροπώντας με την Ελευθερία. Πυρπόλησαν εχθρικά στρατόπεδα, τον στόλο των εχθρών αλλά και προσκυνημένους νενέκους. Φλόγες παντού και μέσα από τις φλόγες ο αναγεννημένος φοίνικας της ελληνικής μυθολογίας να ζωντανεύει ξανά το όνειρο τής Μεγάλης Ελλάδος.
Όλα αυτά, συνταράζουν την ψυχή τού ποιητή. Ο στίχος ξεχύνεται πηγαίος, λαγαρός, δυνατός. Μέσα σε τετράστιχα πρέπει να χωρέσουν η αυτοθυσία, η ελευθεροφροσύνη, ο ηρωισμός, η λεβεντιά, η περηφάνια, η αξιοπρέπεια, εν τέλει η αδούλωτη ελληνική ψυχή. Και ναι, ο δημιουργός τα καταφέρνει! Η αδιάσπαστη ελληνική εθνική συνέχεια, ενσαρκωμένη στα πρόσωπα γνωστών και αγνώστων αγωνιστών, το αδάμαστον τού ελληνικού έθνους και το Ελευθερία ή Θάνατος που συναντάται από αρχαιοτάτων χρόνων έως και σήμερα (και που θα συνεχίσει να απαντάται) είναι ο άξονας που ενώνει όλα τα τετράστιχα σε ένα ενιαίο σύνολο: το σύνολο τής τιμής και της ευγνωμοσύνης σε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για εμάς, σε αυτούς που δεν άφησαν να σβήσει η φλόγα τής αιωνίου Ελλάδος.
Με την πρώτη ποιητική συλλογή του "Μα την Πατρίδα", ο Νίκος Τζιόπας εισήλθε στην οδό τής ποίησης. Με τη νέα του ποιητική συλλογή "Φλόγα" αποφασίζει να βαδίσει αυτή την οδό, διατηρώντας σταθερή την εθνική βάση της σκέψης του και των στίχων του. Αυτή τη φορά όμως, επιλέγει να γράψει τετράστιχα με μέτρο, ρυθμό και ομοιοκαταληξία, με σκοπό να τιμήσει ήρωες του Μεγάλου Σηκωμού. Μέσα στα τετράστιχα (θα μπορούσαν να θεωρηθούν και δίστιχα απλωμένα σε τέσσερις στίχους), συμπυκνώνει με λόγο μεστό βασικά χαρακτηριστικά τού κάθε ήρωα / ηρωίδας καθώς και του αγώνα του και της γενικότερης στάσης ζωής του, κάτι που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί εύκολο. Από τους στίχους, συχνά γραμμένους σε ρυθμό ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο, ξεχειλίζει μουσικότητα, η οποία σαφώς και μπορεί να μελοποιηθεί και να τραγουδηθεί. Πιστεύω ότι σύντομα θα μπορέσουμε να ακούσουμε μελοποιημένα και τραγουδισμένα κάποια από αυτά από λεβέντικες δημοτικές φωνές που θα συνοδεύονται από παραδοσιακά όργανα.
Η συμμετοχή στα δύο μελοποιημένα τραγούδια τού Πόντιου συνθέτη και τραγουδιστή Νίκου Χατζηπαναγιωτίδη, εκ Δράμας καταγομένου και στο Αμβούργο γεννημένου, δίνει μια ξεχωριστή όμορφη νότα στο σύνολο τής δημιουργίας. Η ενασχόλησή του με τη σύνθεση ελληνικών τραγουδιών και η συνεργασία του με τον υπογράφοντα τους στίχους Νίκο Τζιόπα, δίνει ένα πολύ όμορφο ακουστικό αποτέλεσμα. Αυτό σαφώς και δεν είναι τυχαίο διότι έχει ρίζες στην ελληνική παιδεία και νοοτροπία που του μεταλαμπάδευσε η οικογένειά του καθώς και οι μουσικές του σπουδές.
Η πλαισίωση των ποιημάτων από τις πρωτότυπες δημιουργίες τής σεμνής ζωγράφου Ζωής Δ. Σύψα, ομορφαίνουν τη συλλογή και την κάνουν ξεχωριστή. Με όρεξη και μεράκι φιλοτεχνεί τις ηρωίδες και τους ήρωες και οδηγεί τη σκέψη μας μέσα από τις ζωγραφιές που υποστηρίζουν και δένουν με το στίχο σε μια πνευματική ανάταση εθνικής έξαρσης και υπερηφάνιας. Η γνώση και η με χαρά αποδοχή τού υπέρ πίστεως και πατρίδος αγώνος των γενναίων τού 1821, δίνει φτερά στην ψυχή και στο χέρι της και μας χαρίζει νέες δημιουργίες με εθνικό πρόσημο.
Μάρτιος 2021. 200 Χρόνια από την Ελληνική Εθνική Επανάσταση τού 1821. Οι Τούρκοι συνεχίζουν να έχουν στην κατοχή τους πανάρχαιους ελληνικούς τόπους ενώ καθημερινώς προκαλούν. Η ελληνική πολιτική ηγεσία συνεχίζει επί σειρά πολλών πολλών ετών να λειτουργεί φοβικά και υποχωρητικά. Οι προδότες "νενέκοι" κυκλοφορούν γύρω μας θρασείς και ανενόχλητοι. Δήθεν πνευματικοί άνθρωποι μιλούν ως προσκυνημένοι "χατζηαβάτηδες". Οι λεγόμενες μεγάλες δυνάμεις, στηρίζουν την τουρκική προκλητικότητα και αυθαιρεσία ενάντια στο κράτος δικαίου και στη λογική. Η πλειοψηφία τού -συχνά κατ' επίφασιν- καλλιτεχνικού κόσμου, περί άλλων τυρβάζει. Πλήθος κόσμου, λειτουργεί σαν να έχει εμβολιαστεί αποχαύνωση. Μάσκες υποκρισίας παντού... Όμως, μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα, Έλληνες δημιουργοί και Έλληνες αγωνιστές, σαρξ εκ της σαρκός τής αιωνίου ελληνικής μήτρας, ομού αντιστέκονται, αγωνίζονται και δικτυώνονται, δημιουργώντας ένα εθνεγερτικό σύνολο. Θέλουν να συνεχίσουν τον αγώνα τού 1821 έως την ολική δικαίωσή του και την τελική νίκη. Στην ψυχή, στην καρδιά και στο μυαλό τους, Φωτιά, Φως, Φλόγα! Ο Νίκος Τζιόπας, με το νέο έργο του, βάζει άλλη μία ψηφίδα στην μεγάλη εικόνα τού ελληνισμού. Θέλει να φλογίσει και η Φλόγα του να κάψουν ό,τι σαθρό και συνάμα να φωτίσουν ό,τι ωραίο. Φλόγα παντού!
Γιώργος Σαγιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου