17 Απρ 2021

Εισαγωγή Νίκου Τζιόπα στο νέο βιβλίο "Φλόγα"

 


1821- 2021 (200 χρόνια)

Έλληνά μου,
όταν προσπαθεί κάποιος να «αγγίξει» το 1821, αναγκαστικά το προσεγγίζει με το συναίσθημα. Με αυτό το ίδιο συναίσθημα που με έναν θαυμαστό τρόπο μεταγγίζεται μέσω των γονιδίων από τους γονείς στα παιδιά, που εκτός από τα σωματικά, «χαρίζουν» στα παιδιά τους και έναν συνδυασμό των ψυχικών τους χαρακτηριστικών.
Και είναι τα χαρακτηριστικά του καθενός μας, που απαρτίζουν μια γενικότερη συλλογική μνήμη, γεγονός που οφείλεται στην απ΄ευθείας καταγωγική συνέχειά μας από τους προγόνους μας. Είναι η ίδια συλλογική μνήμη που επέτρεψε αλλά και «διέταξε» τους επαναστάτες του 1821 να εννοήσουν βαθιά την διαφορετικότητά τους, η οποία τους δόθηκε ως εντολή από τους δικούς τους προγόνους ώστε να διατηρηθεί και να μεταδοθεί στους απογόνους τους. 
Το 1821 αποτελεί κατά αυτήν την έννοια, την τρανότερη απόδειξη διατήρησης της εθνικής μας μνήμης η οποία χάνεται στα βάθη της ιστορίας. Ειδικώς αν μελετήσουμε την ιστορία, θα διαπιστώσουμε ότι όχι μόνο δεν ήταν η πρώτη προσπάθεια του έθνους για την απελευθέρωσή του από τον Οθωμανικό ζυγό, αλλά αποτέλεσε το κορυφαίο απαύγασμα επαναστάσεων, στάσεων, κινημάτων αλλά και καθημερινής σταθερής αντίστασης του σκλαβωμένου ελληνισμού απέναντι στον δυνάστη του. 
Το παρόν έργο δεν αποτελεί ιστορικό εγχειρίδιο, οι ιστορικοί έχουν επιβεβαιώσει τον παραπάνω συλλογισμό.
Αλλά τι είναι το παρόν έργο και τι πραγματεύεται;
Σε απλά ελληνικά, πρόκειται για μια καλλιτεχνική απεικόνιση αυτών που, κατά τη γνώμη μου, μας λέει ο καθένας από τους ήρωές μας για τον χαρακτήρα του, το έργο του, συγκεκριμένες πράξεις του.  Η μελέτη του 1821 και των ηρώων σε συνδυασμό με τις όποιες στιχουργικές και ποιητικές μου ικανότητες ήταν το έναυσμα για να εκφράσω ποιητικά, υπό την μορφή τετράστιχων, όλα όσα θα ήθελαν να μας πουν οι ήρωές μας με τις πράξεις τους. Άρα το έργο έχει ιστορική αναφορά! 
Κι επειδή, φυσικά, είναι πολύ μικρός ο χώρος ενός λευκώματος, σαν αυτό που κρατάς στα χέρια σου, για να χωρέσει τους 40.000 περίπου αγωνιστές που έλαβαν μέρος στην εθνική επανάσταση, επέλεξα 20 από αυτούς. Επίσης, ένα από τα ποιήματα είναι αφιερωμένο στην Φιλική Εταιρία με ομώνυμο τίτλο. Ειδικώς η Φιλική Εταιρία, θα πρέπει να αποτελέσει για τους Έλληνες τον μεγάλο πνευματικό της φάρο αφού το μήνυμά της είναι και θα παραμένει πάντα επίκαιρο:
Όταν οι Έλληνες ομονοούν, είτε είναι φτωχοί είτε πλούσιοι, είτε διάσημοι είτε άσημοι, είτε βρίσκονται αναμεμειγμένοι στις πολιτικές και οικονομικές διεργασίες είτε όχι, μπορούν να πετύχουν πολλά.
Σύνολο 21 αυτοτελείς μικρές ιστορίες υπό την μορφή τετράστιχων, για να υπάρχει και η σημειολογία.
Και επειδή όπως θα είδες, αγαπητέ αναγνώστη, στις πρώτες σελίδες, το λεύκωμα αυτό είναι αφιερωμένο στα παιδιά μου, δράττομαι της ευκαιρίας να τονίσω ότι είναι  κατ΄ επέκταση αφιερωμένο και σε όλα τα παιδιά της Ελλάδος, γεννημένα και αγέννητα. 
Θυμήσου, αγαπητέ αναγνώστη, ότι όπως και τα παιδιά μας, το έθνος για να ζήσει και να μεγαλουργήσει, πρέπει να το φροντίσουμε. Φρονώ ότι το παρόν λεύκωμα κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση.
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ
ΚΑΙ ΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟ 1821

Heiligenhafen (Γερμανία), Φεβρουάριος 2021

Ευχαριστίες
Στον Ρουμελιώτη Δάσκαλο Γιώργο Σαγιά, τον συμπολίτη μου και εξαίρετο, κατά την γνώμη μου (και όχι μόνο), εκπρόσωπο μιας ελληνικής πνευματικής αριστοκρατίας, που προλογίζει αυτό το έργο.
Στην Ζωγράφο Ζωή Δ. Σύψα, το «συνάφι»* μου λόγω ίδιας καταγωγής** με την  δική μου, που στόλισε τις σελίδες αυτού του βιβλίου με τις υπέροχες προσωπογραφίες της.
Στον Πόντιο Νίκο Χατζηπαναγιωτίδη, που «ντύνει» με την φανταστική μουσική του και «χρωματίζει» με την δυνατή του φωνή τους στίχους μου, στο δίσκο που συνοδεύει αυτό το βιβλίο.
Τέλος, στον Μωραίτη εκδότη  Γιάννη Γιαννάκενα, που ακούραστα και ευγενικά, εργάστηκε για να εκδοθεί αυτό το έργο, αναλαμβάνοντας μάλιστα εθελοντικά, την πληκτρολόγηση σε πολυτονική μορφή.
Στους γονείς μου Ευάγγελο και Βασιλική που μου έμαθαν να σέβομαι και να τιμάω την καταγωγή μου.

*Συνάφεια
** Σαρακατσάνικη

Σημείωση:
Ο δίσκος που συνοδεύει αυτό το βιβλίο περιέχει δύο τραγούδια σε στίχους δικούς μου. Πρόκειται για ένα ταξίδι στις ψυχές που έγραψαν το έπος του 1821 αλλά και στις ψυχές των σύγχρονων Ελλήνων που φωτίζονται από την φλόγα που πάντοτε είναι αναμμένη στις καρδιές μας.
Την μουσική επιμέλεια και ενορχήστρωση έχει ο Νίκος Χατζηπαναγιωτίδης, ο οποίος και ερμηνεύει τους στίχους μου. 

Οι στίχοι των τραγουδιών:

Η ΑΓΑΠΗ ΚΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΔΗΓΟΣ ΜΟΥ

Ψάχνεις το νόημα να βρεις  έξω από σένα
Μα αυτό που είσαι αν μισείς, θα είσαι ψέμα
Γι αυτό παλεύω να σου δείξω την αλήθεια
Είναι η αγάπη που με καίει  μες στα στήθια

Ψάχνοντας τρόπο για το μέλλον που θα χτίσεις
Αυτό που βύζαξες ζητάς τώρα να φτύσεις
Μην προσκυνάς ξένες  ιδέες και παρτίδες
Δεν ζουν οι άνθρωποι αδερφέ χωρίς πατρίδες

Ψάχνεις το δρόμο η καρδιά να περπατήσει
Μες στα χαλάσματα το νου να συναντήσει
Είναι η αγάπη κι η αλήθεια που γεννάνε
Και την ταυτότητα με αίμα μαρτυράνε

Ρεφραίν:
Η αγάπη κι η αλήθεια οδηγός μου
Ένα χρέος είναι ο δρόμος ο δικός μου
Τι νομίζω, τι πιστεύω κι αγαπάω
Στις γενιές που με γεννήσαν
Στις γενιές που θα γεννήσω
το χρωστάω!


ΦΛΟΓΑ
Τα σπαθιά γράψαν τραγούδια
κι έστησαν χορό
μες στης άνοιξης τον χαλασμό
ανθισμένα τα λουλούδια
και το σκηνικό
έτοιμο κι αυτό από καιρό

Φλόγα μου βαθιά κρυμμένη
κράτησες το φως
κι έγινες και φάρος κι οδηγός
για αιώνες αναμμένη
πες μου αλήθεια πώς
το κερί σου έγινε πυρσός


Ρεφραίν
Φλόγα μου φλόγα μου, έλα και μολόγα μου
πόσα χρόνια ταξιδεύεις, πες μου ποιος σε άναψε 
φλόγα μου φλόγα μου, βάρκα και πιρόγα μου
στις καρδιές να βασιλεύεις, ποιος θεός σε διάταξε;
φλόγα μου μέσα στο αίμα, πες μου αλήθεια πως κυλάς
και φωνάζεις δίχως να μιλάς!

Οι ψυχές σε κουβαλούσαν
κι η παλληκαριά
μες στο Μάρτη έπιασε δουλειά
για τις μάννες που γεννούσαν
δυνατά παιδιά
πιο νωρίς να έρθει η Πασχαλιά

Φλόγα μου γιατί να ψάξω
δύναμη να ζω
νόημα μου δίνεις και σκοπό
ό,τι είμαι να αλλάξω
μέσα στον καιρό
ούτε θέλω ούτε και μπορώ

Ρεφραίν
Φλόγα μου φλόγα μου, έλα και μολόγα μου
πόσα χρόνια ταξιδεύεις, πες μου ποιος σε άναψε 
Φλόγα μου φλόγα μου, βάρκα και πιρόγα μου
στις καρδιές να βασιλεύεις, ποιος θεός σε διάταξε;
Φλόγα μου μέσα στο αίμα, πες μου αλήθεια πως κυλάς
και φωνάζεις δίχως να μιλάς!

Έγινε κρασί το αίμα ποιητή μου
και παλιώνει χρόνια στην ψυχή
κι όσο κι αν μεθώ η φλόγα στη φωνή μου
γίνεται ανάσα δροσερή



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου