Στην υγεία και την παιδεία θα μοιραστούν τα πρώτα 17 εκατομύρια ευρώ που προέρχονται από χρήματα που έχουν εισπραχθεί από υποθέσεις διαφθοράς. Για να υλοποιηθεί, μάλιστα, αυτή η απόφαση της κυβέρνησης έχει ανοιχτεί ειδικός λογαριασμός στο ειδικό λογιστήριο του κράτους.
Αν και θα συμφωνήσω με την εφαρμογή του μέτρου είναι σαφές ότι αυτό το ποσό αυτό είναι υποπολλαπλάσιο των χρημάτων που ακούμε, διαβάζουμε ή και φανταζόμαστε ακόμα, τα οποία προέρχονται από παράνομες δραστηριότητες και δεν έχουν εντοπιστεί από τις διωκτικές αρχές. H αστυνομία βεβαίως συλλαμβάνει τους δράστες και εφόσον καταδικαστούν από δικαστήριο οδηγούνται στην φυλακή
Είναι αυτό όμως αρκετό;
Το ζητούμενο είναι μόνο οι ποινικές ή θα έπρεπε να υπάρχουν και αστικές ευθύνες; Κι όταν λέω αστικές ευθύνες δεν εννοώ μόνο την επιστροφή των κλεμμένων.
Φανταστείτε το κάπως έτσι: Κλέβει κάποιος πριν 10 χρόνια 1 εκατομμύριο ευρώ. Με αυτό το 1 εκατομμύριο κάνει τις μπίζνες του και αποκτά μια περιουσία εκατοντάδων εκατομμυρίων. Αν συλληφθεί σήμερα δικάζεται και καλείται να εκτίσει την ποινή που θα του επιβάλλει το δικαστήριο και του κατάσχεται 1 εκατομμύριο σε χρήματα ή περιουσιακά στοιχεία.
Είναι όμως αυτό δίκαιο;
Δεν θα πρέπει και τα επί δεκαετίας κέρδη του να θεωρούνται προιόντα εγκληματικών δραστηριοτήτων; Δεν θα έπρεπε να επιστρέφονται τα κλεμμένα εντόκως; Διότι κάποιος ο οποίος έχει καταχρασθεί δημόσιο χρήμα, πρώτον δεν χρειάζεται να δανειστεί για να επενδύσει σε επιχειρήσεις (άρα γλυτώνει τόκους) και δεύτερον επιστρέφοντας μόνο το ποσό για το οποίο κατηγορείται ότι υπεξαίρεσε, η περιουσία που απεκόμισε επενδύοντάς του μένει στο απυρόβλητο.
Κι επειδή τα κλεμμένα χρήματα κανένας δεν πρόκειται να τα επιστρέψει αυτοβούλως, το κράτος θα πρέπει να είναι πολύ αυστηρό με τέτοιες περιπτώσεις απαιτώντας έντοκη επιστροφή των κλεμμένων. Αν θέλει να είναι δίκαιο αλλά και να εμπνέει το αίσθημα της δικαιοσύνης στους πολίτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου