Κοινωνική και Πολιτική Απάθεια

Του Συναγωνιστή Κ.Ε.
Ζούμε “περίεργες” μέρες, μέρες δίχως αύριο κι όμως δεν κάνουμε κάτι ώστε να αλλάξουμε ακόμα κι όταν μας δίνεται η ευκαιρία.
Σε μια χώρα πρωτοπόρο της δημιουργίας του πολιτικού συστήματος, της δημοκρατίας και του πολιτισμού 2.500 χρόνια πριν, δεν υπάρχει δικαιολογία και όλοι έχουμε εκ γενετής κοινωνική και πολιτική ευθύνη για τον τόπο μας.
Κάποτε νιώθαμε ότι ήμασταν “κάποιοι”. Και ήμασταν! Αυτό δεν άλλαξε ποτέ. Αυτό που άλλαξε είναι το συναίσθημα μέσα μας. Και δεν ήταν ιδιωτική επιρροή σαφώς. Η διαστρεβλωμένη από το σύστημα ταυτότητά μας, μας κάνει πια να νιώθουμε ότι ήμαστε ένα τίποτα.
Κι όμως δεν έτσι. Εν έτη 2010 κατακερματίζεται από παντού ίσως γιατί υπάρχουν επιρροές εξωτερικής φύσεως. Δεν είναι λόγια σκληρά. Είναι η πραγματικότητα όσο κι αν ενοχλεί κάποιους. Καλύτερα αληθινοί και τρίτοι, παρά πρώτοι και αλαζόνες. Ακόμα μια φορά η αποχή του κόσμου από τα κοινά και η απαξίωση του πολιτικού συστήματος έβγαλε ένα αναπόφευκτο πολιτικό μέλλον το oποίο δεν θα είναι τόσο καλό. Απλά ο κόσμος δεν γνωρίζει και το χειρότερο, δεν ενδιαφέρεται να μάθει. Ίσως γιατί η καθημερινότητα που έχει δημιουργηθεί, έχει επισκιάσει το “εμείς” και όλοι νοιάζονται μόνο για την προσωπική τους επιβίωση πια. Μερικές φορές λένε πως η άγνοια αποτελεί αμαρτία. Ακούγεται προφητικό αλλά η επαλήθευση αυτή τη φορά θα έρθει πιο γρήγορα.
Κάποιος κάποτε είχε πει πως: “Η ψήφος είναι μια σφαίρα για να σκοτώσεις τον εχθρό σου, η αποχή είναι μια σφαίρα για να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου”.