18 Ιουλ 2017

Υπερηφάνεια για την Ελλάδα μπορείς να έχεις, αρκεί να σε λένε Αντετοκούμπο


Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο Ιουλίου 2017 της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.



Τον τελευταίο καιρό, βλέπουμε κατά τακτά χρονικά διαστήματα, διάφορες δηλώσεις του Γιάννη Αντετοκούμπο στον τύπο, οι οποίες έχουν πάντα και μόνο μία επωδό: "Νιώθω Έλληνας".
Ο συμπαθέστατος και άξιος καλαθοσφαιριστής, ο οποίος πραγματικά δοξάζει στον τομέα του αθλητισμού την πατρίδα μας  προσπαθεί πάντοτε, με ιδιαίτερη ζέση, να τονίσει την ελληνική υπηκοότητά του. Και μπορεί στην ουσία να έχει αποκτήσει νομικά την ελληνική ιθαγένεια, αλλά δεν θα δολοφονήσουμε τώρα και την ελληνική γλώσσα επειδή κάποιοι πολιτικάντηδες φρόντισαν να εξομοιώσουν τους όρους ιθαγένεια και υπηκοότητα.
Το ζήτημα όμως σε αυτό το άρθρο δεν είναι αυτό. Δεν έχει σκοπό αυτό το άρθρο να ασχοληθεί με το ποιος δικαιούται να φέρει τον τίτλο του Έλληνα ή το ποιος νιώθει Έλληνας. Κι αυτό γιατί είναι γελοίο να προσπαθούμε να εφαρμόσουμε έναν νόμο με βάση τα συναισθήματα, τα οποία στο φινάλε είναι αδύνατον να... μετρηθούν! Εκτός κι αν έχει βρεθεί κανένα "νιωθόμετρο" και δεν το γνωρίζω.
Για χάρη του σκοπού αυτού του άρθρου, τον οποίο θα καταλάβει ο αναγνώστης στη συνέχεια, θα
βάλω στη θέση του Γιάννη Αντετοκούμπο, έναν  Έλληνα ιθαγενή. Που γεννήθηκε από Έλληνες γονείς, με Έλληνες παππούδες, κάποιον σαν εμένα τέλος πάντων, ο οποίος ασχολήθηκε λίγο με το γενεαλογικό του δένδρο και ξέρει ότι αυτό, πηγαίνει πίσω στην ιστορία (όσο είναι δυνατόν βεβαίως), έχει τις ρίζες του σε αυτό το έθνος. Πληρεί δηλαδή έναν από τους πυλώνες του έθνους που όρισε ο Ηρόδοτος κι αυτός είναι η καταγωγή (Όμαιμον).
Δηλώνω λοιπόν υπερήφανος Έλληνας, όχι διότι ανήκω σε ένα έθνος καλύτερο από τα άλλα, αλλά γιατί αυτό που μου επιβάλλει ο ελληνισμός μου, είναι να συμμετέχω στη ζωή ως Έλληνας. Ως ένας άνθρωπος, δηλαδή, που ανήκει σε συγκεκριμένη εθνική κοινότητα, με την καταγωγή της, την πολιτιστική της κληρονομιά, την γλώσσα της και την ιστορία της. Αδιάφορο εδώ αν αυτή η πολιτιστική κληρονομιά αποτέλεσε τη βάση του παγκόσμιου πολιτισμού.
Αδιάφορο ακόμα κι αν το αν αυτή η γλώσσα αποτέλεσε την μητέρα των ευρωπαϊκών γλωσσών.
Ακόμη κι αν η λαμπρή της ιστορία επηρέασε το παγκόσμιο γίγνεσθαι και, πολλές φορές, στάθηκε η χώρα μας ο προμαχώνας της Ευρώπης, όπως συνέβη στις Θερμοπύλες,  το αφήνω στην άκρη.
Θα αφήσω ακόμη στην άκρη και το γεγονός ότι τις βάσεις των επιστημών τις έθεσαν οι βιολογικοί μου πρόγονοι, ώστε να επωφελούνται σήμερα από αυτές τα έθνη όλης της γης.
Όλα στην άκρη λοιπόν, καμία διάθεση για αντιπαράθεση με άλλα έθνη δεν έχω. Υπάρχουν όμως και δεν μπορώ παρά να νιώθω περήφανος για αυτά.
Κλείνω τη δήλωσή μου κι αρχίζω τώρα να περιγράφω τις αντιδράσεις του τύπου (ευτυχώς όχι στο σύνολό του) πάνω σε αυτά που δήλωσα:
"Ρατσιστικό παραλήρημα, εθνικιστικό δηλητήριο, φασιστικό φρασεολόγιο, ακραία ρητορική"! Αυτά είναι τα επίθετα με τα οποία θα στολίσουν τα λεγόμενά μου.
Όχι, εμένα δεν θα με χειροκροτήσουν σαν τον Αντετοκούμπο. Εμένα θα με εξυβρίσουν, θα με συκοφαντήσουν, θα με λοιδορήσουν. Και θα το κάνουν για ένα και μοναδικό λόγο:
Επειδή τους χαλάω το αφήγημα. Τη "σούπα" που λέει ο λαός. Και η "σούπα" έχει μια γεύση "λίγο από όλα".  Η "σούπα" είναι χτυπημένη καλά στο μίξερ, ώστε να δημιουργήσει την κοινωνία του μέλλοντος που ονειρεύονται κάποιοι, με τα τσιράκια τους σε κάθε χώρα να συνεργάζονται προθύμως. Και στην κοινωνία αυτή, δεν έχουν θέση οι εθνικές κοινωνίες που σφυρηλατήθηκαν ανά τους αιώνες με ανθρώπους κοινής καταγωγής.
Τώρα βρήκαμε το "συναίσθημα" το οποίο παράγει έθνη. Αναλόγως πως νιώθει ο καθένας και θα μοιράζουμε διαβατήρια. Και θα εξυμνούμε βεβαίως όποιον σταματήσει να αισθάνεται αυτό που τον γέννησε η φύση και τώρα αισθάνεται κάτι άλλο. Ή λέει ότι αισθάνεται, γιατί όπως είπα και στην αρχή, αυτό δεν είναι μετρήσιμο. Αυτόν και μόνο αυτόν θα εξυμνούμε. Όποιος δεν απαρνιέται την καταγωγή του και υπερηφανεύεται για αυτήν, είναι απλά "φασίστας".
Υπενθυμίζω ότι στην πατρίδα μας ισχύει ακόμα το "Δίκαιο του Αίματος". Γιατί έτσι θέλουν οι Έλληνες. Όλες οι ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ελληνοποιήσεις θα πρέπει να ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΤΟΥΝ. Και φυσικά να τιμωρηθούν οι ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ του νόμου, που δεν είναι άλλοι από τους πολιτικάντηδες που ψάχνουν εκλογική πελατεία.  Όσοι δεν καταλαβαίνουν ότι αυτήν την πελατεία θα την αποτελέσουν στο μέλλον οι νέοι συμπολίτες μας που μας φορτώθηκαν εδώ ως "πρόσφυγες", θα το συνειδητοποιήσουν όταν θα είναι πλέον αργά.

Τελικά Γιάννη Αντετοκούμπο είσαι πολύ πιο τυχερός από μένα παρ΄όλο που δεν γεννήθηκες Έλληνας. Γιατί όταν εσύ φιλάς τη σημαία είσαι Έλληνας, ενώ εγώ "επικίνδυνος ακροδεξιός". Γιατί σε σένα βλέπουν το συναίσθημα και σε μένα την πραγματικότητα. Κι όπως ίσως θα έχεις καταλάβει, στην Ελλάδα της εποχής μας, είναι πολλοί που έχουν πάρει διαζύγιο με την πραγματικότητα και ζουν με τις φαντασιώσεις τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου