Σχέδιο διάλυσης των εθνών της Ευρώπης

(Το άρθρο δημοσιεύθηκε στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΣΜΟ Δεκεμβρίου 2016)

Στην χώρα που γέννησε την διαλεκτική και την ελευθερία της σκέψεως, έχει επιβληθεί μια συνομωσία δαιμονοποίησης της αντίθετης άποψης.  Για την ακρίβεια κάθε άποψης αντίθετης με την επικρατούσα. Και είναι πρωτοφανές, να υπάρχει επικρατούσα άποψη για τη ζωή, στη χώρα που γεννήθηκαν σχεδόν όλες οι απόψεις για τη ζωή.
Μιλώ για την Ελλάδα, που άνθισαν όλες οι φιλοσοφικές απόψεις και τα πολιτικά συστήματα διακυβέρνησης που επηρέασαν, κατά γενική ομολογία, όλα τα έθνη της γης. Τον παγκόσμιο πολιτισμό, δηλαδή.
Θα μπορούσα να το αντιμετωπίσω σαν μεμονωμένο γεγονός, αν συνέβαινε αποκλειστικά στην Ελλάδα. Αν μελετήσει κάποιος την αντίδραση των εκπροσώπων της πολιτικής "ελίτ" της Ευρώπης, θα δει ότι η δαιμονοποίηση κάθε άποψης που αντιστρατεύεται την άποψη της Ε.Ε. για συγκεκριμένα ζητήματα, είναι γενικευμένη. Ειδικότερα στα ζητήματα εκείνα που αφορούν στο μέλλον των εθνικών
κοινωνιών που απαρτίζουν αυτήν την ένωση. Μια γενικευμένη επίθεση στον όρο "εθνικό" είναι σε εξέλιξη, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Μια πολιτική "ελίτ", η οποία στάθηκε ανίκανη να διαχειριστεί τα προβλήματα της λαθρομετανάστευσης, της ασφάλειας, της φτώχειας και τόσων άλλων, αφού βλέπουμε πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, τα κράτη να συμπαρασύρονται σε μια δίνη γεγονότων με απρόβλεπτες για το μέλλον συνέπειες.
Κι όταν λέμε πολιτική "ελίτ", μη φανταστεί κανείς λαοπρόβλητους ηγέτες οι οποίοι ξεχώρισαν στο πολιτικό γίγνεσθαι των πατρίδων τους και επιλέχθηκαν από τους λαούς τους να τους εκπροσωπήσουν στο ανώτατο όργανο λήψεως αποφάσεων, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το αντίθετο, άνθρωποι όπως ο Μάρτιν Σουλτς, ο Γερμανός σοσιαλιστής ο οποίος δεν διαθέτει μάλιστα ούτε έναν αξιόλογο τίτλο σπουδών, καλούνται να διαχειριστούν προβλήματα τα οποία όσο πάνε και φουντώνουν, ακριβώς λόγω της ανικανότητας του ιδίου αλλά και των υπολοίπων πολιτικών αυτής της "ελίτ", να τα διαχειριστούν.
Είναι όμως μόνο η ανικανότητά τους που οδηγεί την Ευρώπη σε μια ισοπέδωση των εθνικών της κοινωνιών ή συμβαίνει και κάτι άλλο;
Προσφάτως ο αντιπρόεδρος της Ε.Ε., ο παγκοσμίως άγνωστος Ολλανδός πολιτικός Frans Timmermans, εμφανίστηκε στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και με πομπώδεις φράσεις μας πληροφόρησε ότι "σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχει έθνος στον κόσμο που δεν θα στηρίζεται στην διαφορετικότητα". Επισήμανε επίσης ότι "τα έθνη που αποτελούνται από ανθρώπους ενός πολιτισμού, είναι μια ιδέα του παρελθόντος που δεν υπήρξε ποτέ".
Το αν υπήρξε ή όχι η πραγματικότητα του έθνους ή αν υπάρχει ακόμα, ασφαλώς και δεν περιμέναμε από τον εκπρόσωπο της Δανίας να το μάθουμε.  Κι αφήνω στην άκρη την ιστορία, η οποία μας δείχνει μια αδιάκοπη πάλη των εθνών ανά τους αιώνες, είτε με πολέμους είτε ακόμα και με έναν διαρκή ειρηνικό  ανταγωνισμό στην παραγωγή πολιτισμού, ο οποίος και συνέθεσε τον παγκόσμιο πολιτισμό.
Πάμε στο σήμερα, όπου σε ολόκληρη την Ευρώπη, τα κινήματα της Ταυτότητας, της Παράδοσης και της εναντίωσης στην πολυφυλετική και πολυπολιτισμική λαίλαπα που απειλούν την Ευρώπη, γιγαντώνονται και αντιδρούν. Αυτά δεν τα βλέπει ο  κ. Τimmermans;
Ασφαλώς και τα βλέπει. Κι επειδή τα βλέπει και προφανώς δεν του αρέσουν, χρησιμοποιεί τέτοιες εκφράσεις και δίνει τέτοιες γραμμές από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Γιατί την Ευρώπη δεν μπορεί να την υπονομεύσει μόνος του. Πρέπει σε κάθε χώρα να βρεθούν πολιτικοί πρόθυμοι να συνεισφέρουν στη δημιουργία ενός νέου κόσμου, που δεν στηρίζεται στην πραγματικότητα, αλλά σε μια εικονική πραγματικότητα που οι ίδιοι έχουν εφεύρει με τις ιδεοληψίες τους και προσπαθούν με κάθε τρόπο να οικοδομήσουν.
Οι όποιες αντιδράσεις βαφτίζονται "λαϊκισμός", "ξενοφοβία", "ρατσισμός" κ.λ.π. Δεν τους ενοχλεί που βρίζουν αισχρά τους λαούς που αντιδρούν. Το σχέδιο πρέπει να προχωρήσει εδώ και τώρα, όσο οι λαοί είναι "μουδιασμένοι" από τις συνέπειες μιας κρίσης που οι ίδιοι δημιούργησαν! Κι επειδή ο χαρακτηρισμός απόψεων, προσώπων και πολιτικών κινημάτων είναι πανεύκολος για αυτήν την πολιτική ελίτ, όποιος δεν συμμορφώνεται με τις ιδεοληψίες τους θα χαρακτηρίζεται με αισχρότατους χαρακτηρισμούς, ώστε να αναγκαστεί να το βουλώσει, αφού θα αντιμετωπίζεται με καχυποψία από τον κοινωνικό του περίγυρο ο οποίος θα έχει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, πειστεί.
Τους χαρακτηρισμούς αυτούς τους είδαμε να εκτοξεύονται ακόμα και για πολιτικούς από έθνη άλλων χωρών, εκτός Ευρώπης. Η εκλογή του Τραμπ στον προεδρικό θώκο της Αμερικής είναι το μεγαλύτερο παράδειγμα. Τη στιγμή που στην δική τους Ήπειρο έχουν αποτύχει ολοκληρωτικά, δίνουν συμβουλές στους Αμερικανούς! Είναι περίσσιο το θράσος με το οποίο αντιδρά η πολιτική "ελίτ" της Ευρώπης σε ότι συμβαίνει στον κόσμο!
Εκείνο που αρνούνται να δουν, είναι οι αντιδράσεις των λαών της Ευρώπης που δεν θέλουν μια κοινωνία όπως την ονειρεύεται ο κ. Timmermans και οι όμοιοί του. Αν κοιτάξει κάποιος τον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης, θα δει ότι τα κινήματα της "Ταυτότητας" είτε διεκδικούν στα ίσια την εξουσία, όπως στη Γαλλία και την Αυστρία, είτε συμμετέχουν στην εξουσία (Ουγγαρία), είτε ασκούν τεράστια επιρροή στο εκλογικό σώμα, όπως συνέβη πρόσφατα στην Μεγάλη Βρετανία με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Αλλά ακόμη και την βούληση του βρετανικού λαού την βάφτισαν "λαϊκισμό", αφού δεν συμφωνεί με τις ονειρώξεις τους.  Ακόμη και στη Γερμανία, που τα οικονομικά πάνε μια χαρά, ο λαός αντιδρά στην ισλαμοποίησή της.
Και το κάνει αυτό, διότι η πολιτική "ελίτ" της Ευρώπης, δεν αποτελεί εκπρόσωπο των λαών και, κατά συνέπεια, δεν μπορεί να αφουγκραστεί την θέλησή τους. Είναι ένα συνονθύλευμα τεχνοκρατών που συνέλαβε μια ιδέα για το πως θέλει τον κόσμο και με ένα "αποφασίζομεν και διατάσσομεν" προσπαθεί να την επιβάλλει.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η Ελλάδα έχει την ατυχία να εκπροσωπείται από ένα πολιτικό σύστημα, που συναγωνίζεται στο ποιος θα πρωτοπεί "ΝΑΙ" στα σχέδιά τους.  Ένα πολιτικό σύστημα που δεν διαφέρει καθόλου με το πολιτικό σύστημα της Ευρώπης. Διότι κι αυτό απέτυχε παταγωδώς να δώσει απαντήσεις στα προβλήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία. Η μόνη ίσως διαφορά του με την πολιτική "ελίτ" της Ευρώπης, είναι ότι δεν έχει ανάστημα για να το σηκώσει και, κατά συνέπεια, αποτελεί ουραγό των εξελίξεων.