18 Μαΐ 2016

Από το "συναίσθημα" στην ύβρι


(Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο Μαίου 2016 του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΚΟΣΜΟΥ)

Στην χώρα που δοξάστηκε ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ έχουμε μάθει να μην διαλεγόμαστε αλλά να φωνάζουμε.  Ακόμα και οι πολιτικοί μας  πολιτεύονται πλέον με κραυγές, ακόμα και με ύβρεις!

Φυσικά,  δε νομίζω ότι περιμένει κάποιος κάτι καλύτερο από ένα πολιτικό σύστημα το οποίο επί 4 ολόκληρες δεκαετίες  έκανε ότι μπόρεσε για να αποδομήσει μεθοδικά όλους τους τομείς της εθνικής μας ζωής, με αποκορύφωμα την οικονομική καταστροφή την οποία βιώνει το ελληνικό κράτος. 
Σε πρόσφατη ομιλία του στη βουλή, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, με αφορμή μια πρόταση της Νέας Δημοκρατίας ώστε να συζητηθεί το θέμα της κλονισμένης  ασφάλειας της χώρας ως συνέπειας
του εποικισμού (Σ.Σ. ο χαρακτηρισμός "εποικισμός" είναι του γράφοντος, όχι της "πολιτικά ορθής" Νέας Δημοκρατίας, αφού πρόσφυγες δεν είναι και θα εξηγήσω παρακάτω το γιατί), είπε καθαρά και ξάστερα ότι "είναι ακροδεξιοί όσοι αντιδρούν στο προσφυγικό".
Μπορεί στην άκρα αριστερά να μην αρέσουν οι νόμοι διαχρονικά, πράγμα το οποίο ποτέ δεν κρύβει, αφού προτιμά να πολιτεύεται με συναισθήματα κι όχι με τη λογική, αλλά νόμοι υπάρχουν. Κι όσο κι αν τα συντρόφια μπορεί να εκπλαγούν, να τους πληροφορήσω μέσα από αυτό το γραπτό ότι υπάρχουν  διεθνείς νόμοι και κανόνες οι οποίοι ορίζουν μέχρι κεραίας τον χαρακτηρισμό του πρόσφυγα.

Δεν είναι άλλοι, από τους κανόνες της Συνθήκης της Γενεύης, η οποία έχει υπογραφεί και από την χώρα μας το 1951 και είναι ξεκάθαροι όσον αφορά στην προστασία των προσφύγων:
Κύρια υπεύθυνες για την προστασία των προσφύγων είναι οι χώρες υποδοχής. Οι χώρες που έχουν υπογράψει τη Σύμβαση του 1951 είναι υποχρεωμένες να τηρήσουν τους όρους της. Η Ύπατη Αρμοστεία διατηρεί ένα ρόλο ''παρατηρητή'' στην όλη διαδικασία επεμβαίνοντας εάν χρειάζεται για να βεβαιωθεί ότι στους πραγματικούς πρόσφυγες θα χορηγηθεί άσυλο και δεν θα εξαναγκαστούν να επιστρέψουν σε χώρες όπου η ζωή τους κινδυνεύει. Ο οργανισμός ψάχνει να βρει τρόπους να βοηθήσει τους πρόσφυγες να ξαναρχίσουν τη ζωή τους, είτε μέσω του εθελοντικού επαναπατρισμού στις χώρες καταγωγής τους είτε, εάν αυτό είναι δυνατό, μέσω της μετεγκατάστασης σε χώρες υποδοχής ή σε άλλες τρίτες χώρες.
   
Η Ελλάδα βεβαίως δεν είναι χώρα υποδοχής διότι οι άνθρωποι δεν καταφθάνουν εδώ κατευθείαν από τις πατρίδες τους αλλά μέσω Τουρκίας. Εκεί ακριβώς (στην Τουρκία) θα πρέπει να συμβούν δύο πράγματα: να εξεταστούν τα αιτήματα ασύλου και να χαρακτηριστούν ή όχι πρόσφυγες. Και ασφαλώς στην Ελλάδα ήρθαν για άλλους λόγους τους οποίους δεν θα πραγματευτώ στο παρόν άρθρο. Πάντως δεν βρέθηκαν εδώ (σε τρίτη χώρα δηλαδή) με την αρωγή της Ύπατης Αρμοστείας. 
Άρα λοιπόν, είναι ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα δεν έχει  απολύτως καμία υποχρέωση να αποδώσει άσυλο στις χιλιάδες ανθρώπων οι οποίοι σύμφωνα με την κυβέρνηση είναι συνολικά γύρω στις 50 χιλιάδες, από τους οποίους οι 3 περίπου χιλιάδες έχουν καταθέσει αίτημα ασύλου.  (Ο αναγνώστης καλείται να αντιμετωπίσει με επιφύλαξη τους αριθμούς μια και το πολιτικό σύστημα όπως έχει αποδείξει δεν τα πάει καλά με αυτούς).

Κι έρχεται τώρα η κυβέρνηση δια στόματος Τσίπρα και τι κάνει;  Όχι μόνο δεν δέχεται την άποψη των υπερασπιστών την νομιμότητας, όχι μόνο δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω της αφού το ένα μετά το άλλο τα κράτη της Ευρώπης παίρνουν μέτρα (κλείσιμο συνόρων κ.λ.π.), περνά και στην αντεπίθεση υβρίζοντας όσους κάνουν την ελάχιστη κριτική στο ζήτημα που έχει ονομάσει "προσφυγικό" με το έτσι θέλω. Ισοπεδώνει νόμους, διεθνείς κανόνες και λογική, χαρακτηρίζοντας ως "ακροδεξιούς"  συλλήβδην όσους διαφωνούν με την ισοπέδωση! Περνάει πλέον στην ύβρη αφού η πραγματικότητα διαλύει τα συναισθηματικά της επιχειρήματα.

Είναι γνωστή η τακτική της άκρας αριστεράς να πολιτεύεται κατά αυτόν τον τρόπο: να χαρακτηρίζει από την αρχή οποιασδήποτε συζήτησης ώστε να προκαταβάλλει την κοινή γνώμη κερδίζοντας τις εντυπώσεις.  Να ονοματίζει θέσεις και απόψεις σύμφωνα με τις ιδεοληψίες της και να σπιλώνει ανθρώπους, πολιτικά κινήματα ή και καταστάσεις.
Την ώρα που οι ευρωπαικές πρωτεύουσες συνταράσσονται από τρομοκρατικές ενέργειες φανατικών ισλαμιστών,  την ώρα που υπάρχουν πληροφορίες και έντονες ενδείξεις ότι τρομοκράτες έχουν παρεισφρήσει ανάμεσα στους λαθρομετανάστες που αυτός έχει βαφτίσει "πρόσφυγες", ο μόνιμος "χαβάς" της άκρας αριστεράς είναι η... ακροδεξιά!

Βλέπετε, η ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών ελάχιστη σημασία έχει για τους φωστήρες της άκρας αριστεράς. Προέχουν οι ιδεοληψίες τους  τις οποίες οι Έλληνες ψηφοφόροι αρνήθηκαν να εκτιμήσουν. Ελπίζω να μην χρειαστεί να το κάνουν μετά από ένα τρομοκρατικό χτύπημα στην Αθήνα. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου