Ο μεγάλος εθνικιστής πολιτικός, διπλωμάτης και συγγραφέας Ίων Δραγούμης περιέγραψε με τα παρακάτω λόγια τον προφήτη του Ελληνισμού:
«Δὲν ξέρω ἂν λέει σωστὰ πράματα ἢ στραβὰ τὸ βιβλίο του, μὰ ὅταν τὸ διάβαζα ἦταν σὰν ἄνεμος νὰ φυσομανοῦσε μέσα μου τρομαχτικὰ καὶ νὰ συντάραζε τὸν ἑλληνισμό μου ὅλον καὶ νὰ μὲ λευθέρονε, κι ἀφοῦ τὸ διάβασα μοῦ φάνηκε σὰν τὸν βορριᾶ τὸν παγωμένο ποὺ μανιασμένος σαρόνει τοὺς βρώμιους ἀπὸ μικρόβια ἀέρηδες καὶ ἀπὸ κάθε βρώμα καὶ σκουπίδι καθαρίζει τὸν κόσμο. [...] σ᾿ αὐτοῦ τὸ ρυθμὸ τὴ ζωή μου τονίζω.»
Ο ίδιος ακριβώς "άνεμος" φυσομανεί και σε εμένα μέσα μου, όταν διαβάζω τα γραπτά του και με ενέπνευσε να γράψω το παρακάτω ποίημα το οποίο και αφιερώνω σήμερα στη μνήμη του, αντί μνημοσύνου:
Περικλής
Γιαννόπουλος
Καβάλα στ΄άλογο,
Έλληνα
στεφανωμένος με
άνθη της άνοιξης
μπήκες στα κύματα
φουριόζοςνα προλάβεις
πριν φύγει η
νιότη
Σαν αρχαίος θεός
στητός και
όμορφος
σα να σε βλέπω
καμαρωτός,
χαρούμενος,
καλπάζονταςνα φτάσεις στον
Αχέρωντα
Λίγοι σε
καταλάβανε
το πνεύμα να
συναντήσει το αίμα
νά η αποστολή
σου!
η πιστολιά στον
κρόταφο
στερνή σου
έκκλησηστο πανελλήνιο
κοινό.
Εμείς συνεχιστές
σου, Περικλή
από ψηλά καμάρωσε και χαμογέλα
στην έκκλησή σου
ανταποκρινόμαστε!
Το ποίημα που περιλαμβάνεται στην ποιητική μου συλλογή ΜΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ (2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου